sâmbătă, 19 februarie 2011

Épico, Lírico e Melódico (X)… ou sexa, décima entrega, non porno.

Estábao desexando, si, e logo?. Se non volvía con isto non volvía de todo.

Die Apokalyptischen Reiter “Friede sei mit dir”
Alemania, Folk/Extreme Power Metal


Tiña ganas de traer ao niño a estes colgados de Weimar (como a constitución que tan pouco lle gustaba a Adolf... por algo sería). Púxomo “a huevo” este vídeo constructivista que sacaron do seu último disco “Riders on the storm”, mais modosote e menos extremo que os seus frenéticos comezos. Tamén seica mudan o nome por “The Four Horsemen of the Apocalypse”, que significa o mesmo pero segúndo opinan “é mais pronunciable para os non alemáns”... e o din agora que case aprendín a pronuncialo despois de trabarme mil veces a língua!.
Os tres primeiros discos só para fanáticos do metal mais extremo, agora fanse mais para tódo-los públicos. Moi recomendables.

Visions of Atlantis “Lost”
Austria, Goth/Power Metal


Tardaron en entrarme, non sei que lles vía eu así medio raro... pero os amores reñidos son os mais queridos. Isto é de “Cast Away”, o seu disco de 2004 e segundo que publicaban. Recentemente editouse “Trinity”, do que me mandan unha chea de publicidade os amigos de napalm records, tamén austríacos, e do que hai que dicer que está moi ben.
O baixista de este grupo, Michael Koren, colaboraba habitualmente con Edenbridge, o outro grupo austríaco que houbo até agora nesta saga... e é que no universo metálico dun país pequeno todo queda en família.

Ásmegin “Til Rondefolkets Herskab”
Noruega, Viking Metal


Estes son debutantes, a min gústanme os debutantes, me gusta seguir a un grupo dende antes da publicación mesmo do seu primeiro álbum. Ásmegin mellorou moito dende a súa demo do 99 até a publicación de “Hin Vordende Sod & Sø” no 2003. De momento é o que hai, vai para catro anos e aí quedaron, anque o grupo polo que eu sei segue en activo.
Vale, non son Ensiferum, pero nin un só dos seus membros tiña experiencia noutras grandes bandas escandinavas, mais aló do cameo de Lars Nedland en Borknagar, un dos proxectos paralelos da dinastía Vintersorg (que polo demais fan un grupo paralelo ao mes… o que fai o aburrimento).

Ars Amandi “La suerte está echada”
España, Folk/Heavy Metal


Un lugar para a pastelada, que tamén ten o seu encanto. Esta é unha banda actual, ollo, non foron teloneiros de Ñu nos seus anos de gloria, anque membros deste grupo madrileño pasaron por Baron Rojo, Ankhara, ou Niágara.
Non é un comentario anti-heavy metal clásico, eh?... ademais de que son un grande fan dos clásicos e do son clásico nas novas bandas me arriscaría ao linchamento dalgún amigo do lobby conservador metálico, (que en lugar de garavata e bogotillo levan “jotajaibers” e elásticos). Dicíao por ese son tan particular do “jevi” español dos oitenta, e polo perfil tan curioso das letras, que vexo moi proxectado nesta banda… Anque no metálico eu tamén son progresista e antiamericano.
Van a disco por ano dende o 2003, a ver se para este cumplen e vai un quinto disco. A disfrutalo, que “el jevi no es violencia” e “va a estallar el obus”…